Месечино полноќна...
Убавината твоја се чини нема крај....
И муабетот со тебе...
Ке си дозволам да те понесам во мојот сон... Зошто да бидам буден при ваква убавина на сонот кој ме очекува...
Едноставно сум опиен од помислата на самиот сон....
Морам да си легнувам...
Утре ке си простам што те оставам вака, а за вечерва ....
Срцево нека одбере....
Имај убав сон a тебе ти благодарам за увертирата во мојот...
Убавино полноќна...
No comments:
Post a Comment