Кога ветрот ќе остане единствениот пријател над земјата околу тебе,
кога одамна пожолтените лисја ќе се разиграат во нивниот последен танц кон вечноста, нежно скокоткајќи ги студените и изострени камења од околу,
кога само тишината ќе биде нацртана во твојот мраморен поглед, упатен кон развеаните стапки, по кои чекорел уште еден сон...
Тогаш присети се!